Zastosowania gier szkoleniowych w warsztatach. Dlaczego to działa?

477
0
UDOSTĘPNIJ

Jakie czynniki sprawiają, że ludzie są wewnętrznie zmotywowani do poprawy, wzrostu i rozwoju?

Uczestnicy szkoleń są bardziej skłonni, aby zdobyć wiedzę i umiejętności, które są im niezbędne do odniesienia sukcesu, gdy są zainteresowani tym, czego się uczą. Metody nauczania odgrywają dużą rolę w procesie nabywania nowych kompetencji.

Gdy szkolenie wypełnione jest nudą, uczestnicy nie są zaangażowani i zmotywowani do zmiany w procesie uczenia się. Nauka, nie oznacza słuchania i „wkuwania na pamięć”. To nabywanie umiejętności uruchamiania procesów myślowych i działania – potrzebnych do właściwego reagowania pod presją w różnych sytuacjach. Aby zmieniać stare schematy działania i tworzyć nowe nawyki, potrzebujemy skutecznych, interaktywnych doświadczeń, które motywują nas i aktywnie angażują w proces uczenia się.

Poprzez gry szkoleniowe, tworzymy na szkoleniu motywujące środowisko do uczenia się. Dobrze zaprojektowane gry szkoleniowe i dobrze wkomponowane przez trenera w realizację konkretnych celów edukacyjnych do osiągnięcia – zapewniają zaangażowanie we wprowadzaną merytorykę warsztatu, zapeniają środowisko do tworzenia nowych rozwiązań i zrozumienia ?nowych systemów?.

GRY SZKOLENIOWE ANGAŻUJĄ I MOTYWUJĄ DO DZIAŁANIA

Gry wykorzystują nasze wewnętrzne motywacje. W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie „Jakie czynniki decydują o tym iż jedni ludzie, ciesząc się dobrym samopoczuciem rozwijają się i pracują z zaangażowaniem, a drudzy w pracy odliczają godziny do weekendu?” profesorowie psychologii i wykładowcy Uniwersytetu w Rochester (USA) – Edward Deci i Richard Ryan, stworzyli koncepcję samodeterminacji (SDT: Self Determination Theory). W teorii tej, tak jak w grach, istotne jest rozpatrywanie zagadnień motywacji z uwzględnieniem 3 wrodzonych ludzkich potrzeb:

  • Autonomii (autonomy)
  • Kompetencji (competence)
  • Związko?w z innymi (relatedness)

Koncepcja samodeterminacjiAUTONOMIA, zakłada działanie z poczuciem sprawstwa, w którym jednostka postrzega siebie jako przyczynę i źródło podejmowanych działań. Człowiek działający pod wpływem motywów autonomicznych czuje, że realizuje się, jest w pełni sobą.

W grze, uczestnik dokonuje wyborów (niezależnie od tego czy odniesie sukces, czy nie), które mają bezpośredni wpływ na przebieg/wynik gry oraz zgadzają sią z jego pragnieniami, potrzebami i systemem wartości. Poczucie wyboru, możliwość podejmowania działań ?bez kontroli z zewnątrz, wpływ na rezultat ? zwiększa motywację wewnętrzną.

KOMPETENCJE, to potrzeba wyzwań i poczucie skuteczności w zakresie sprostania tym wyzwaniom.

Uczestnik gry stając przed wyzwaniem musi mieć jasno zdefiniowany cel oraz poczucie, że wyzwanie przed jakim staje jest w zasięgu jego możliwości i ewentualnie, po pewnym czasie, odniesie sukces. Zaczyna często od prostych, wprowadzających poziomów, stopniowo stawiając czoła wyzwaniom o zwiększonym stopniu trudności, a kończąc na odnajdywaniu się w trudnych sytuacjach wraz z pojawianiem się kolejnych rund. Daje to uczestnikowi nowe umiejętności i narzędzia, aby poradzić sobie z coraz to większymi wyzwaniami. W grze uczestnik jest zachęcany do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności, przez co wzrasta jego wewnętrzna motywacja.

WIĘZY Z INNYMI, to potrzeba interakcji, współpracy z innymi, przynależności.

Możliwości zaspokojenia potrzeby więzi z innymi jest zrealizowana poprzez:

  • Stawianie w grze wyzwań, które z reguły nieosiągalne stają się w pojedynkę, a każdy z uczestników ma istotne znaczenie dla pozostałych
  • Stwarzanie możliwości opracowywania i negocjowania różnych strategii z innymi, które pomagają osiągać wyznaczony cel.

GRY SZKOLENIOWE ZAPEWNIAJĄ ŚRODOWISKO DO BEZPIECZNEGO TESTOWANIA, POPEŁNIANIA BŁĘDÓW I UCZENIA SIĘ PRZEZ DOŚWIADCZENIE

Wiele firm rzuca swoich pracowników „na głęboką wodę”, powierzając im nowe role czy zadania nie dając żadnego przygotowania. Jest wielce prawdopodobne, że popełnią oni wiele krytycznych błędów, które narażą firmę na straty, stworzą negatywne doświadczenia klientów, czy doprowadzą do innych niepożądanych efektów.

Gry szkoleniowe, to ciągłe „sondowanie świata”. Zastanawianie się nad działaniem, tworzenie hipotez, eksperymentowanie – podejmowanie wyborów i doświadczanie ich konsekwencji, a następnie przyjmowanie właściwej hipotezy. Gry pozwalają uczestnikom budować własną bazę wiedzy poprzez podejmowanie decyzji i interakcje z innymi, a tym samym budowania własnego rozumienia przekazywanych przez trenera treści.

Gry szkoleniowe, tworzą wirtualne środowisko do podejmowania decyzji, popełniania błędów, testowania różnych strategii i schematów działania. W przeciwieństwie do innych metod szkoleniowych, takich jak dyskusje, instruktaż, arkusze pracy, filmy, quizy i inne (gdzie uczestnik otrzymuje wiedzę i zapewnienie, że będzie ona działać później, kiedy wróci do swoich zawodowych zadań), dają uczestnikowi rzeczywiste okazje do praktykowania przekazywanej merytoryki. Zamiast siedzieć i słuchać wyjaśnień, jak coś jest zrobione, uczestnik wykonuje zadanie sam.

Poprzez zaangażowanie, zanurzenie w doświadczenie, gry szkoleniowe sprzyjają wewnętrznej motywacji pracowników do uczenia się. Poprzez zapewnienie natychmiastowej informacji zwrotnej i możliwości uczenia się poprzez działanie, uczestnicy kończą szkolenie z większą wiedzą, katalogiem nowych/przetestowanych rozwiązań i poprawą zaufania do własnych umiejętności.

BIBLIOGRAFIA:

Deci, E. L., & Ryan, R. M. (2000). The 'what’ and 'why’ of goal pursuits: Human needs and the self-determination of behavior. Psychological Inquiry

KOMENTARZ

Please enter your comment!
Please enter your name here