Zarządzanie emocjami (inteligencja emocjonalna) powinna być przedmiotem obowiązkowym zdawanym na ocenę od przedszkola do studiów, a nawet w pracy! Dlaczego? Bo dzięki wiedzy o swoich emocjach i emocjach innych ludzi poznamy odpowiedź na przysłowiowe pytanie: „jak żyć?”.
Jeśli Twoim życiem rządzą emocje to zapewne jedziesz na niezłym rollercoasterze, a jeśli to umiejętność radzenia sobie z nimi jest Twoim drogowskazem to zapewne wiesz, że każda emocje o czymś nas informuje. Zacznijmy od obalenia mitu na temat tego, że są dobre i złe emocje, bo takich nie ma. Z definicji każda emocja jest dobra, ponieważ niesie ze sobą informację. Natomiast inny jest jej sposób odczuwania i stąd powstał podział emocji na przyjemne i nieprzyjemne.
O osobie z wysokim współczynnikiem inteligencji emocjonalnej mówimy wtedy gdy posiada ona dwie umiejętności – pierwsza to umiejętność zarządzania własnymi emocjami, a druga związana jest ze zdolnością do odczuwania i rozpoznawania emocji u innych osób (empatia). Emocje tak silnie wpływają na nasze decyzje, ponieważ ekspresja emocji powstaje zanim jeszcze „mózg logiczny” zdąży podjąć jakąkolwiek analizę sytuacji. I to nas często gubi. Myślę, że każdy z nas nie raz dał ponieść się emocjom. I nie byłoby w tym nic złego gdyby nie to, że za zachowaniami idą konsekwencje i to właśnie one są argumentem dla których emocje są złym doradcą.
Celem umiejętności zarządzania swoimi emocjami jest samokontrola czyli świadome, a nie impulsywne kierowanie swoim zachowaniem. Aby umieć zarządzać swoimi emocjami najpierw trzeba je dokładnie poznać i nazwać. Kiedy swoim emocjom nadamy etykiety musimy wyjaśnić sobie czym są emocje. Emocje to pierwsze reakcje na sytuacje, które często są odzwierciedleniem naszych uczuć i potrzeb. Za okazywanie emocji odpowiadają bardzo unerwione struktury limbiczne, których połączenia nerwowe są dużo bardziej rozwinięte niż te w strukturach odpowiedzialnych za myślenie logiczne. Ale jak wiemy ludzie szybko się uczą i można posiąść umiejętność kontrolowania swoich emocji. Cytując specjalistę od inteligencji emocjonalnej Daniela Golemana, na umiejętność zarządzania własnymi emocjami składa się samoświadomość (czyli znajomość własnych mocnych i słabych stron, a także wrodzonych i nabytych sposobów radzenia sobie z trudnościami i emocjami), umiejętność rozpoznawania swoich emocji, samoregulacja czyli zdolność do zarządzania nimi (to swoisty STOP dla emocji i oddzielenie ich grubą kreską od faktów) a także wypracowanie konstruktywnych sposobów wyrażania emocji.
Mówiąc o inteligencji emocjonalnej i jej wpływie na powodzenie w życiu zawodowym bardzo ważne jest by nauczyć się działania opartego na oddzielaniu faktów od subiektywnego i nacechowanego emocjami spojrzenia na sprawę. Zawsze staraj się podzielić sytuacje na fakty (czyli to co rzeczywiście i namacalne) i opinie, oceny, uwagi (kwestie subiektywne).
Umiejętność opanowania stresu i kontroli nad emocjami jest bardzo cenioną kompetencją i stanowi kluczowy atrybut przywództwa, a także ma znaczenie dla każdego rodzaju relacji interpersonalnych.
